خوشه بندی فازی روابط کاهندگی در تحلیل خطر لرزه یی برای نواحی لرزه خیز ایران

با توجه به تأثیر چشم گیر روابط کاهندگی در ارزیابی خطرپذیری لرزه یی، سازمان دهی روابط کاهندگی به گروه های مشابه می تواند به دریافت اطلاعات ضمنی ناشناخته در میان روابط مختلف منجر شود. به همین منظور در این مطالعه رویکرد خوشه بندی فازیپانویس{f u z z y c l u s t e r i n g} به منزله ی روشی کارآمد در زمینه ی گروه بندی طیف وسیعی از داده ها مورد توجه قرار گرفته است. با انتخاب روش خوشه بندی فازی c-m e a n و اصلاح الگوریتم براساس ویژگی های روابط کاهندگی، مجموعه یی شامل ۴۵ رابطه ی منتخب در سراسر جهان به گروه های مشابه افراز شده است. با دراختیار داشتن چنین طبقه بندی و با لحاظ کردن شرایط خاص منطقه ی مورد مطالعه، می توان به مناسب ترین مجموعه ی روابط در منطقه ی موردنظر دست یافت. این امر در مورد فلات ایران از طریق انطباق مجموعه ی داده های لرزه یی این منطقه بر زیرمجموعه های حاصل از خوشه بندی مورد بررسی قرار گرفته و بر این اساس روابط تاکاهاشی (2۰۰۴) در رخدادهای پوسته یی، مرجع{۱} ژائو )۲۰۰۶( در رخدادهای پوسته یی و داخل صفحه یی،مرجع{۲} و زعفرانی )۲۰۰۸ و ۲۰۱۲(مرجع{۳و۴} با مناسب ترین انطباق معرفی شده اند.